Teofil Z Antiochii
"Powiedzą nam:" czy człowiek nie był z natury śmiertelny?”. Nie potwierdzam. "Więc w takim razie może był nieśmiertelny?”. Nie potwierdzam i tego. Wtedy zapytają: "więc był niczym?”. I tego nie twierdze. Z natury człowiek nie był ani śmiertelny, ani nieśmiertelny. Gdyby był nieśmiertelny od samego początku, byłby Bogiem. Z drugiej strony, jeśli był śmiertelna, można uznać, że śmierć została mu dana od Boga. W ten sposób człowiek został stworzony ani śmiertelny, ani nieśmiertelny, ale jednocześnie jednym i drugim. Czy można twierdzić, że zbliżał się do nieśmiertelności, wypełniając Przymierze Boże? W nagrodę miała otrzymać nieśmiertelność i stać się bogiem. A może okazując nieposłuszeństwo Bogu spojrzał w stronę śmiertelnego Dziedzictwa? Był przyczyną swojej śmierci. Bóg stworzył człowieka, który ma wolną wolę i wolność " (Teofil z Antiochii, św. List do Autolika. II, 27.tam. I, 24 ("człowiek został stworzony w podwójnym stanie, ani osobiście śmiertelny, ani absolutnie nieśmiertelny, ale posiadający obie te właściwości"))
Święty Augustyn
"Przed upadkiem, człowieka można było nazwać w pewnym sensie śmiertelnym i nieśmiertelnym jednocześnie; śmiertelnym, ponieważ mógł umrzeć; nieśmiertelnym, ponieważ nie mógł umrzeć... nie popełniając grzechu, nie mógł umrzeć". (Augustyn, BL. O Księdze Rodzaju. VI, 25 // PL. T. 34.)
Atanazy Wielki
"Wiem, że wolna wola człowieka może skłonić jego zarówno w jedną, jak i w drugą stronę, [Pan] ostrzegł jego, utrwalił Przymierzem w określonym kontekście łaskę zesłaną człowiekowi... jeśli więc zachowa łaskę i dziewictwo, będzie żyła w raju bez smutków i zmartwień, czekając na obiecane życie wieczne w Królestwie Niebieskim. Ale człowiek wie, że po przekroczeniu tego przymierza czeka go śmiertelność i śmierć i nie będzie już żył w raju, ale zostanie wygnany, aby umrzeć i zyskać śmiertelność i śmierć."(Afanasiusz Wielki, św. O Wcieleniu Boga Słowa. III, 4; por.: Jan z Damaszku, PRL. Dokładne przedstawienie wiary prawosławnej. II, 30.)
PSYCHO-TERAPEUTYCZNY GABINET N1