Według św. Tomasza z Akwinu, umysł to władza poznawcza duszy ludzkiej, która umożliwia poznanie prawdy. Jest on podzielony na dwie części: umysł zmysłowy i umysł rozumny.Umysł zmysłowy jest władzą, która umożliwia poznanie rzeczy materialnych poprzez ich zmysły. Zmysły te dostarczają umysłowi danych, które są następnie przetwarzane w celu utworzenia poznania.
Umysł rozumny jest władzą, która umożliwia poznanie rzeczy niematerialnych, takich jak istnienie Boga, prawdy moralne i zasady rozumu. Umysł rozumny poznaje te rzeczy poprzez rozumowanie, które jest procesem wnioskowania od jednego stwierdzenia do drugiego.
Św. Tomasz uważał, że umysł rozumny jest istotą ludzką, która ją odróżnia od zwierząt. Zwierzęta mają tylko umysł zmysłowy, który umożliwia im poznanie rzeczy materialnych. Umysł rozumny jest natomiast czymś, co jest wrodzone w człowieku i jest konieczne do jego pełnego rozwoju.Św. Tomasz uważał również, że umysł jest zdolny do poznania prawdy ostatecznej, czyli Boga. Potrafi to zrobić poprzez rozumowanie, które prowadzi do wniosku, że istnieje coś, co jest przyczyną wszystkiego, co istnieje. Ta przyczyna pierwsza jest Bogiem.
Ujęcie umysłu w pracach św. Tomasza było bardzo wpływowe na późniejszą filozofię i teologię. Jego koncepcja umysłu rozumnego jako czegoś, co jest wrodzone w człowieku i jest konieczne do jego pełnego rozwoju. Jego koncepcja Boga jako przyczyny ostatecznej była również bardzo wpływowa i była później rozwijana przez wielu innych filozofów i teologów do tych czasów.
PSYCHO-TERAPEUTYCZNY GABINET N1